Ο/Η εκπαιδευτικός, αφού χωρίσει τους μαθητές σε τέσσερεις ομάδες, δίνει σε κάθε ομάδα ένα κενό κουτί μέσα στο οποίο υπάρχει ένα χαρτί με τον τίτλο του οικοσυστήματος, με το οποίο θα ασχοληθεί η ομάδα, χωρίς οι υπόλοιπες ομάδες να το γνωρίζουν (πχ. βουνό, θάλασσα, πόλη, δάσος κλπ). Οι μαθητές καλούνται να γεμίσουν το κουτί δημιουργώντας πρωτότυπο υλικό (ζωγραφιές, σχέδια, κ.λπ.) που σχετίζονται με τη θεματική ενότητα που τους έχει ανατεθεί. Στη συνέχεια, τοποθετούν τις ζωγραφιές τους στο κουτί και γίνεται ανταλλαγή των κουτιών μεταξύ των ομάδων. Κάθε ομάδα, αφού μελετήσει το περιεχόμενο του κουτιού που έλαβε, καλείται να αναγνωρίσει το οικοσύστημα που περιγράφεται μέσα από τα σχέδια των συμμαθητών της. (20΄)
Ο/Η εκπαιδευτικός ζητά από κάθε ομάδα ξεχωριστά να αναφέρει από την εμπειρία της τρόπους με τους οποίους η ανθρώπινη δραστηριότητα μπορεί να προστατέψει ή να βλάψει – καταστρέψει το οικοσύστημα του κουτιού (πχ. κουτί δάσους – πυρκαγιά, κουτί θάλασσας – σκουπίδια στην παραλία κ.ο.κ). Με ερωτήσεις, καθοδηγεί τους μαθητές στον προβληματισμό και στην εξεύρεση πιθανών λύσεων – δράσεων (π.χ. Το δάσος συγκρατεί τα νερά της βροχής, τι γίνεται εάν καεί; / Τα ρέματα οδηγούν τα νερά της βροχής στη θάλασσα, τι συμβαίνει όταν χτίζουμε σπίτια σε ρέμα; / Η θάλασσα είναι το σπίτι πολλών ζώων και ψαριών, τι συμβαίνει όταν πετάμε τα σκουπίδια μας στη θάλασσα;). Καταλήγουν όλοι μαζί στην ανάγκη ύπαρξης ισορροπίας. (15΄)
Διανέμεται το φύλλο δραστηριότητας 2, όπου οι μαθητές καλούνται να αντιστοιχίσουν τις καλές πρακτικές για την προστασία του περιβάλλοντος ανάλογα με το περιεχόμενο της εικόνας. (10’)
Για να γίνει απολύτως κατανοητή με βιωματικό τρόπο η ανθρώπινη απειλή που οδηγεί στην καταστροφή του κάθε οικοσυστήματος, μπορούμε να επιλέξουμε το παιχνίδι της διελκυστίνδας, έχοντας μοιρασμένη την τάξη σε δύο ομάδες. Με αυτό τον τρόπο, οι μαθητές αντιλαμβάνονται ότι για να μείνουμε όλοι όρθιοι (ζωντανοί) πρέπει να υπάρξει εξισορρόπηση της δύναμης, άρα και εξισορρόπηση ανθρώπινης δραστηριότητας σε σχέση με το περιβάλλον.